10 lutego 1940 roku władze sowieckie przeprowadziły pierwszą z czterech masowych deportacji obywateli polskich, w czasie której według danych NKWD do północnych obwodów Rosji i na zachodnią Syberię wywieziono około 140 tys. osób. Celem wywózki stali się osadnicy cywilni i wojskowi oraz pracownicy służby ochrony lasów i ich rodziny.

Podczas jednej z sowieckich narad poprzedzających akcję stwierdzono, że będzie to „ogromna, odpowiedzialna praca wymagająca wielkiej uwagi i poważnego podejścia oraz bezwzględnej mobilizacji sił i możliwości”.

W czasie transportu ludzie umierali z zimna, głodu i wyczerpania. Deportacja odbyła się w strasznych warunkach, które dla wielu były wyrokiem śmierci. Temperatura dochodziła nawet do minus 40 stopni. Na spakowanie się wywożonym dawano od kilkudziesięciu do kilkunastu minut. Bywało i tak, że nie pozwalano zabrać ze sobą niczego…

Więcej o sowieckich deportacjach:

Na nieludzką ziemię – sowieckie deportacje Polaków na Sybir http://bityl.pl/c6NPS

Deportacje obywateli polskich w głąb ZSRS w latach 1940-1941 http://bityl.pl/0kUg2

W białym piekle. Deportacje Polaków w 1940 roku http://bityl.pl/MLz7w

Teki edukacyjne "Agresja sowiecka na Polskę i okupacja wschodnich terenów RP (1939-1941)" https://bit.ly/36ZzZKs

Informacja (tekst, zdj.): Instytut Pamięci Narodowej