Książka „O wojnie i pokoju w Jarosławskiem 1867–1918. Rzecz o codziennym życiu mieszkańców” ukazała się na początku grudnia br. wydana przez Stowarzyszenie Młody Mołodycz. To perełka wydawnicza, perfekcyjnie dopracowana, a blisko 700 stron czyta się „jak kryminał” z wypiekami na twarzy. Ciekawa narracja, setki unikalnych archiwalnych zdjęć z epoki prezentujących widoki dnia codziennego. Tu przeczytacie co jadano w poście, a co w świąteczną niedzielę, dlaczego drewniana cerkiew we wsi Garbarze nie przetrwała I wojny światowej i czym się różniły od siebie pługi koleśne i bezkoleśne… Obowiązkowa lektura dla miłośników historii regionu.
Z recenzji naukowych publikacji:
„W prezentowanej pracy autor szeroko przedstawił problematykę życia codziennego ludności cywilnej Jarosławszczyzny w czasie pokoju i w czasie wojny, obejmującą takie zagadnienia jak: warunki mieszkalne, ubiór, wyżywienie, warunki sanitarne i stan zdrowotny, sposób zarabiania na życie, przebieg edukacji dzieci i młodzieży, problematykę religijną, podkreślającą wielokulturowość regionu, wreszcie zajął się codziennością żołnierską. Na uwagę zasługuje dołączony do pracy materiał ikonograficzny: mapy, ilustracje, zdjęcia, które z jednej uzupełniają wywód słowny, z drugiej zaś pozwalają lepiej zrozumieć życie ludzi w badanym okresie. Pokazują dawną architekturę, urządzenia wykorzystywane w gospodarstwie domowym, stroje, gesty, obrzędy, ludzi przy pracy, wygląd żołnierzy, ich uzbrojenie, wygląd pól bitewnych, okopów, zniszczenia wojenne itp.
Przeczytałam tę pracę z prawdziwym zainteresowaniem, zwłaszcza, że jest napisana pięknym, barwnym językiem. Jest warta tego, aby ukazała się drukiem. Niewątpliwie spotka się z zainteresowaniem czytelników – myślę, że nie tylko mieszkańców regionu.”
prof. dr hab. Jadwiga Hoff. Instytut Historii Uniwersytetu Rzeszowskiego
„Oto następna książka Jana Kucy – wybitnego historyka regionalisty, gorącego miłośnika Jarosławszczyzny i znakomitego, znanego z innych publikacji – narratora. Na ponad sześciuset stronach roztacza on przed nami szeroką panoramę codzienności mieszkańców Ziemi Jarosławskiej. Swoją barwną opowieść autor poprzedził starannymi badaniami historycznych źródeł i opracowań oraz wypowiedziami świadków. Lata poszukiwań archiwalnych zaowocowały opowieścią o wielkich walorach naukowych i popularyzatorskich. Prezentowany obraz codziennego życia, wierność szczegółom, umiłowanie miejsc, szacunek wobec osób i zdarzeń oraz liczne konteksty są tymi wartościami, które czynią lekturę niezwykle interesującą, ważną i przyjemną. Czytelnik zostaje przez autora zaproszony do wędrówki w wiek XIX – okres autonomii galicyjskiej, czasu pokoju, wytężonej pracy, zmagań z biedą i chorobami, emigracji, ale też ważnych inicjatyw społecznych, edukacyjnych, kulturalnych i narodowych. Nasza podróż kończy się w roku 1918, po zakończeniu Wielkiej Wojny, która okrutnie przeorała Ziemię Jarosławską. Książka Jana Kucy nie tylko może odnowić i wzmocnić związki współczesnych mieszkańców Jarosławszczyzny z ich ziemią, ale także jest propozycją wielkiej intelektualnej przygody dla sympatyków tych pięknych i bogatych historycznie terenów.”
dr Tomasz Ożóg. Katolicki Uniwersytet Lubelski