Jeśli nie mieliście jeszcze Państwo okazji do odwiedzenia jarosławskiego muzeum, lub było to tak dawno, że pewne szczegóły umknęły uwadze, nic straconego. Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich zaprasza na wirtualny spacer. Jest on dostępny po kliknięciu na stronę http://www.muzeum-jaroslaw.pl/spacer/ko.html Nic prostszego!
A warto się wybrać na ten spacer. Muzeum w Jarosławiu oficjalnie działa od 1925 roku, choć już od 1902 roku, z myślą o muzeum, urzędnicy Magistratu, a przede wszystkim Felicjan Tadeusz Papara zaczęli gromadzić dokumenty i pamiątki związane z historią miasta. W latach 20. XX wieku w prace nad utworzeniem Muzeum, bardzo silnie zaangażował się sekretarz Magistratu Jan Harlender. Wysiłek ten ukoronowany został powołaniem do życia muzeum - w 550 rocznicę lokacji miasta - a Jan Harlender został pierwszym jego dyrektorem. Muzeum miało kilka siedzib, początkowo mieściło się w Ratuszu, w latach 1938 - 1945 w kamienicy Attavantich (Rynek 5). W czasie II wojny światowej zbiorami opiekował się Kazimierz Gottfried, późniejszy wieloletni dyrektor Muzeum.
Po wojnie na potrzeby Muzeum oddano kamienicę Orsettich jedną z najpiękniejszych późnorenesansowych budowli mieszczańskich w Polsce. Swój wygląd i nazwę kamienica zawdzięcza Wilhelmowi Orsettiemu, który nabył ją w 1 połowie XVII wieku. Do zakupu skłoniła tego bogatego kupca i bankiera krakowskiego, Włocha z pochodzenia, bardzo wysoka ranga handlowa Jarosławia.
Kamienica, w której mieści się Muzeum pochodzi z 2 połowy XVI wieku i początkowo znajdowała się w zabudowie zwartej. Zniszczona pożarami została przebudowana w latach 30. XVII wieku i swój manierystyczny wygląd oraz rozplanowanie przestrzenne wnętrz zachowała do dnia dzisiejszego. Tak jak dawniej zachwyca kształtem bryły, kompozycją fasad, detalem architektonicznym, a przede wszystkich attyką z wysokim grzebieniem. Wszystkie pomieszczenia w kamienicy - z wyjątkiem Wielkiej Izby, która posiada strop drewniany – są sklepione. W kilku salach zachowała się fragmentarycznie polichromia ścian (XVII, XVIII w.), a w większości fragmenty XVII - wiecznej posadzki z olstrychu. Pod kamienicą – tak jak pod innymi kamienicami na terenie Starówki – znajdują się głębokie, trójkondygnacyjne piwnice.
Koncepcja ekspozycji muzealnych została podporządkowana dawnemu charakterowi kamienicy, kiedy to mieszkano na piętrze, a funkcje handlowe i reprezentacyjne skupiały się na parterze. Zgodnie z tym w pomieszczeniach zwanych sienią dolną (sienie zwykle były przejezdne i służyły komunikacji pomiędzy rynkiem a zabudowaniami gospodarczymi umieszczonymi na zapleczu działki), i w „sklepach wierzchnich” (pełniących funkcję warsztatu lub kantoru kupieckiego) umieszczono ekspozycję historyczną, a na piętrze zaaranżowano wnętrza mieszkalne. W sieni dolnej i w sklepie wyeksponowano między innymi portrety właścicieli miasta, wyroby miejscowego rzemiosła, miecze i okowy katowskie, obrazy i rzeźby przedstawiające świętych patronów miasta, portrety mieszczan jarosławskich, widoki miasta, militaria i muzealia związane ze szkolnictwem.
Umieszczona w tylnym trakcie kamienicy Wielka Izba była i jest najbardziej reprezentacyjną salą kamienicy. Jej splendor podkreślają piękne włoskie meble renesansowe, szafy gdańskie, monumentalna gotycka rzeźba przedstawiająca Madonnę z Dzieciątkiem, XVII-wieczne obrazy włoskie i flamandzkie oraz umieszczone w almariach wyroby rzemiosła artystycznego.
Ekspozycje na piętrze ukazują stylizowane wnętrza mieszczańskie; można między innymi zobaczyć salonik eklektyczny, jadalnię, salonik biedermeierowski, sale „z paskami” czy pokój panieński.
Na korytarzach parteru, I piętra, oraz na klatce schodowej wyeksponowane zostały portrety (barwne reprodukcje fotograficzne na płótnie) właścicieli i współwłaścicieli miasta.
Na korytarzu II piętra prezentujemy obrazy i rzeźby współczesnych jarosławskich twórców skupionych głównie wokół Zespołu Sztuk Plastycznych w Jarosławiu.