Meble z pałacu Dzieduszyckich odnowione

  • Wydrukuj
  • Email
  • Meble z pałacu Dzieduszyckich odnowione. W grudniu 2020 roku dobiegł końca III etap prac konserwatorskich przy XIX-wiecznych meblach, pochodzących z Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu Oddziału Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich. Poddane konserwacji meble w dużej części stanowiły pierwotne wyposażenie zarzeckiego pałacu – jednej z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych Podkarpacia, siedziby rodu Dzieduszyckich, zasłużonego dla rozwoju polskiej kultury i edukacji. - Konserwacji poddano aż dwadzieścia elementów. Oprócz mebli siedzeniowych były to również serwantki, komody i stoły. Część obiektów była do tej pory w bardzo złym stanie, w związku z tym przechowywane były w muzealnym magazynie - opowiada starosta jarosławski Stanisław Kłopot, któremu muzeum podlega. Po kilku miesiącach prac konserwatorskich odnowione meble powróciły na swoje właściwe miejsce eksponowania w salach zarzeckiego muzeum. - Projekt „Konserwacja mebli z pałacu Dzieduszyckich w Zarzeczu – etap III” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - wyjaśnia dyrektor muzeum, Łukasz Zagrobelny. Podczas gdy konserwatorzy pracowali nad przywróceniem zarzeckim meblom dawnego blasku i świetności, w samym pałacu trwały prace nad zmianą wystawy stałej. Opracowano nową koncepcję ekspozycji, która została powiększona o jedno dodatkowe pomieszczenie. W niemal wszystkich wnętrzach Muzeum Dzieduszyckich przeprowadzono prace adaptacyjne i aranżacyjne, a na wystawie oprócz poddanych konserwacji mebli pojawiły się też inne, dotychczas nie eksponowane obiekty, m.in. oprawne grafiki, których część pochodzi z teki Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej, pierwszej właścicielki pałacu i autorki pierwszej koncepcji urządzenia jego wnętrz. - Dzięki tym zabiegom zwiedzający będą mogli przenieść się w czasy świetności pałacu, lepiej poznać historię jego i jego mieszkańców, a także dowiedzieć się więcej o meblarstwie i panujących w tym zakresie tendencjach i modach w ówczesnej Europie - kończy dyrektor Zagrobelny.
  • Galeria

W grudniu 2020 roku dobiegł końca III etap prac konserwatorskich przy XIX-wiecznych meblach, pochodzących z Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu Oddziału Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich. Poddane konserwacji meble w dużej części stanowiły pierwotne wyposażenie zarzeckiego pałacu – jednej z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych Podkarpacia, siedziby rodu Dzieduszyckich, zasłużonego dla rozwoju polskiej kultury i edukacji.

- Konserwacji poddano aż dwadzieścia elementów. Oprócz mebli siedzeniowych były to również serwantki, komody i stoły. Część obiektów była do tej pory w bardzo złym stanie, w związku z tym przechowywane były w muzealnym magazynie - opowiada starosta jarosławski Stanisław Kłopot, któremu muzeum podlega.

Po kilku miesiącach prac konserwatorskich odnowione meble powróciły na swoje właściwe miejsce eksponowania w salach zarzeckiego muzeum. - Projekt „Konserwacja mebli z pałacu Dzieduszyckich w Zarzeczu – etap III” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - wyjaśnia dyrektor muzeum, Łukasz Zagrobelny.

Podczas gdy konserwatorzy pracowali nad przywróceniem zarzeckim meblom dawnego blasku i świetności, w samym pałacu trwały prace nad zmianą wystawy stałej. Opracowano nową koncepcję ekspozycji, która została powiększona o jedno dodatkowe pomieszczenie. W niemal wszystkich wnętrzach Muzeum Dzieduszyckich przeprowadzono prace adaptacyjne i aranżacyjne, a na wystawie oprócz poddanych konserwacji mebli pojawiły się też inne, dotychczas nie eksponowane obiekty, m.in. oprawne grafiki, których część pochodzi z teki Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej, pierwszej właścicielki pałacu i autorki pierwszej koncepcji urządzenia jego wnętrz. - Dzięki tym zabiegom zwiedzający będą mogli przenieść się w czasy świetności pałacu, lepiej poznać historię jego i jego mieszkańców, a także dowiedzieć się więcej o meblarstwie i panujących w tym zakresie tendencjach i modach w ówczesnej Europie - kończy dyrektor Zagrobelny.